135, który pikuje z wysokości 3 kilometrów. W chwili, gdy maszyna zaczyna podnosić się w górę, tworzy się 20-sekundowy stan nieważkości. Taka sekwencja powtarzana jest nawet do 40 razy dziennie!<br>Zanim kandydat na astronautę zostanie skierowany do symulatora lotu, spędza dziesiątki godzin z różnymi programami komputerowymi, wprowadzającymi go w tajniki kosmosu i życia na orbicie. W towarzystwie instruktora poznaje krok po kroku funkcjonowanie każdego systemu pokładowego promu kosmicznego w tzw. single systems trainer (SST). Poziom adrenaliny podnoszą mu rozmaite awarie, które musi bezbłędnie wykryć i błyskawicznie usuwać. Następne szkolenie to symulatory lotu (Shuttle Mission Simulators). Drobiazgowo odtwarzają wszystkie fazy lotu