także poczucie, że jest ono nieważne, traktowane jak przedmiot, z którym nie trzeba się liczyć. Przy okazji dziecko uczy się nieufności wobec tego, co mówią starsi, no i stosowania tej samej strategii w relacjach z rówieśnikami i oczywiście z rodzicami. W przyszłości, jako rodzic, będzie miało skłonność do postępowania w taki sam sposób wobec własnych dzieci. Ten rodzaj nie spełnionych obietnic, równoznaczny z zamierzonym oszukiwaniem dzieci, jest najgroźniejszy w swych skutkach wychowawczych.<br>Inna kategoria to obietnice, które czynimy w dobrej wierze, ale zbyt pochopnie i w sposób nie do końca przemyślany. Mówimy na przykład: "Jeśli będziesz miał dobre stopnie na świadectwie, dostaniesz