sięgający korzeniami pojęcia liberum arbitrium, podkreślał, że wolność wyczerpuje się w aktach wyboru jako takiego. Za sam wybór mogę być nagrodzony i za sam wybór mogę być potępiony. Ten kierunek spotkał się z opozycją. Już Kartezjusz włączył w ideę wolności, jako jej fundamentalny element, moment twórczości. Po nim pojawiły się tendencje radykalizujące to rozstrzygnięcie: prerogatywa tworzenia jest tak zasadnicza dla świadomości wolności, że czyni zbędną świadomość wyboru. Samo tworzenie rozumiano dwojako. Raz jako tworzenie przedmiotu, raz jako tworzenie podmiotu. Nurt rewolucyjny podkreślał przede wszystkim aspekt pierwszy. Nurt ściśle antropologiczny, którego ostatecznym etapem rozwoju stał się dwudziestowieczny egzystencjalizm, fascynował się przede wszystkim