z długu publicznego. Keynes, zdając sobie sprawę z tego, że propozycja ingerencji państwa może być interpretowana jako zamach na indywidualizm, wyraża przekonanie, że proponowane przez niego środki wynikają z teoretycznego imperatywu, więc ich zastosowanie jest konieczne.<br>Zawarte w pracach J.M. Keynesa tezy wywarły i nadal wywierają ogromny wpływ na teorię ekonomii. Keynesizm nie jest jednak nurtem jednorodnym. Możemy w nim wyróżnić neokeynesizm i postkeynesizm. Neokeynesizm jest kontynuacją tzw. syntezy neoklasycznej. Synteza neoklasyczna polegała na wmontowaniu makroekonomicznych tez J.M. Keynesa w walrasowski system równowagi ogólnej. Głównymi przedstawicielami tego nurtu są tacy wybitni twórcy, jak J.R. Hicks (1904-1989), P