dziobami jak kutasy, smoki z dupami zamiast pysków, zakonnicy ze świńskimi ryjami - wcielenia banalnego do bólu zła, które niszczy ziemię. Wielkie myszy wyposażone w obwisłe piersi, chudzi księża spleceni w miłosnych nieprzystojnych uściskach z siostrami zakonnymi - rozplenione zło, które nie krępuje się już własnym występkiem. W wielkiej psiej czaszce podróżuje tłum śliniących się kapłanów-pedofilów z chichoczącymi nieletnimi ofiarami, które najwyraźniej polubiły igraszki z katechetami, sunie uczony w drucianych okularkach z wielką księgą pod pachą i dupczy jakiegoś osła. Całe brutalne, nieskrępowane w swym zepsuciu zło świata, któremu intelektualiści dają coraz większe przyzwolenie, lata pod sklepieniem sali audiencyjnej. Obślizła ryba o