do przybyszów ze Wschodu. Strata dziecka bardzo zbliżyła Szalonego Konia do żony. Kończąc relację o romantycznych przygodach naszego bohatera należy dodać, że Bez Wody pozostał jego wrogiem na zawsze, a Czarna Chusta zachorowała ciężko w czasie kapitulacji męża w 1877 roku. Nie pomogło nawet wzywanie garnizonowego lekarza. Dotkliwie odczuwając brak towarzyszki życia, a także ulegając namowom przyjaciół i oficerów z fortu, Szalony Koń wziął sobie drugą żonę, imieniem Nellie, ładną córkę Joego Lorrabee, kupca z agencji.<br>Od wczesnej młodości Szalony Koń miał reputacją wojownika, dla którego liczyła się jedynie walka. Nie dbał o łupy, konie, skalpy. Zabijanie wrogów, zwłaszcza białych, było jego