twórczości coś z egzaltacji, sztucznie podwyższone obroty, zamierzona bodaj niepowściągliwość w obrazowaniu naszego położenia w świecie i niepowściągliwość środków ekspresji.&lt;/&gt;<br> &lt;hi&gt;PK&lt;/hi&gt;: &lt;who6&gt;W Piśmie powiedziano, że letni będą wypluci, a zostaną tylko zimni i gorący. I właśnie u Kołakowskiego coś takiego jest: że trzeba być albo "gorącym", albo "zimnym". "Letni", te trzecie postawy, "via media", to wszystko jakoś wstrętem go napawa. A lubi skrajności. W nich widzi ostre postawienie sprawy, na ostrzu noża, wyraźne, jasne, z klasyczną jasnością. Łącznie ze skłonnością do ulegania szantażowi jednej alternatywy.<br> Dam przykład. Tomiści twierdzą często, że mamy do wyboru: albo tomistyczną racjonalizację wiary, albo równie mętne