za metaforę, co za właściwy napój do obiadu. Refleksja nad nim to jakby medytacja nad życiem, w którym cierpienie utknęło między znakiem boskim a diabelskim. <br> Z tego pogranicza nie można się wycofać, ono ma funkcję i siłę sprzężenia zwrotnego - jak wino - ma swoją moc pocieszycielską.<br><br>*<br><br> Wino jest jak duch ludzki, tyleż z niego uniesienia i modlitwy, co miłości i zaklęć. Życie duchowe człowieka snuje się jak dym nad płomieniem piekła, spala się, gdy utknie nazbyt nisko, uratuje nawet zmysły, jeśli wzleci ponad ziemię. Wino znaczy więcej niż woda: z niej powstaje, ale zastępuje nie tylko jej życiodajną wielkość, lecz staje się