po powierzchnię. I do tego bardzo gorący.<br>Ustalenie to nie rozstrzygnęło jednak podstawowego problemu: skąd się bierze tak obficie wypromieniowywana przez Słońce energia? Do Ziemi dociera zaledwie jej drobna część, a przecież wystarcza to w zupełności do podtrzymywania życia na naszej planecie przez miliardy lat. Próbując rozwiązać tę zagadkę, dziewiętnastowieczni uczeni wyczerpali wszystkie znane im możliwości. Bez rezultatu. Gdyby nawet Pan Bóg wypełnił Słońce najczystszą na świecie naftą, spalenie jej trwałoby znacznie krócej niż potrzeba, by wytłumaczyć istnienie na Ziemi skamieniałości sprzed 2-3 miliardów lat.<br>Ale na przełomie XIX i XX wieku badania prowadzone nad promieniotwórczością przez polsko-francuskie małżeństwo