podobnie jak tomy sąsiednie, jest stosunkowo obszerny. Objętość jego jest rezultatem świadomego założenia, że mniejsza kondensacja materiału, a większa dyskursywność wykładu ułatwiają studiowanie i przyswajanie wiadomości nie komprymowanych w postać oschłego zapisu. Fakt, że jest to synteza literatury, nie wyklucza prowadzenia wywodu w trybie analitycznym. Niektórym pisarzom i niektórym najwybitniejszym utworom zostały poświęcone całe stronice interpretacji i eksplikacji. Cytatów w ogóle jest sporo, cytuje się nie tyle dla ilustracji, ile dla rozbioru.<br>Największą trudnością, z jaką spotyka się autor podręcznika literatury, jest jego konstrukcja, problem układu i porządku referowania materiału. Można napisać podręcznik w prostej kolejności chronologicznej, biorąc za podstawę daty życia