gęstości i podpływania na ich miejsce zimniejszych mas zalegających w strefie przydennej. Efektem końcowym tego typu cyrkulacji jest całkowite wymieszanie mas wodnych i osiągnięcie przez nie temperatury ok. 4°C. Zjawisko osiągnięcia równej temperatury w pionie jest określane mianem homotermii wiosennej.<br>Okres stagnacji letniej to stan równowagi termicznej objawiający się uwarstwieniem normalnym, zwanym także anotermią lub normalną stratyfikacją. Cechuje się on generalnym spadkiem temperatury wraz z głębokością. Przy powierzchni zalegają wtedy najcieplejsze warstwy wody ogrzane podczas lata, natomiast przy dnie najchłodniejsze, pozostałe z okresu wiosennego. Między ciepłą wodą powierzchniową, określaną mianem epilimnionu (lub warstwą nadskokową), a zimną wodą przydenną, zwaną hipolimnionem