PRL, ta ustawa<br>zasadnicza, która ustala ustrój naszego państwa oraz normuje prawa i<br>obowiązki obywateli, liczy 91 artykułów. A na to, żeby jakaś Basia mogła<br>przekazać swojej babci imieninowe "Trele-morele" trzeba aż dwudziestu ośmiu<br>paragrafów! I pomyśleć, że trust mózgów wysilał się na ten kodeksik<br>zupełnie niepotrzebnie, gdyż wystarczyłoby właściwie jedno zdanie: Redakcja<br>koncertu życzeń nie gwarantuje ani terminu nadania, ani wybranego utworu.<br>Gwarantuje jedynie wzięcie forsy.<br><br>Inną wiązanką paragrafów raczy gości restauracyjnych MHD w swoim<br>obwieszczeniu o prawach konsumentów. Otóż konsument może zakwestionować<br>potrawę i nie zapłacić za nią, jeżeli jest ona zimna, nieświeża,<br>zanieczyszczona albo posiada niewłaściwy smak