Szedł jeszcze blisko pół godziny. W pewnym miejscu stroma piaszczysta wydma schodziła ciasnym wąwozem ku rzece, urwisko uskakiwało w gąszcz zarośli skłębionych jak dżungla. Lewandowski wspiął się na szczyt wydmy i siadł pod sosną z uczuciem zdrowego zmęczenia.<br> Było to jedno z tych miejsc. Płytką i powolną Bliznę przechodziło się w bród, podwijając nogawice spodni niewiele ponad kolana. Jeśli przerzucanym towarzyszem była kobieta, musiała zbierać w obu rękach i odpowiednio unosić długą do kostek spódnicę. Pamiętał jedną taką, urodziwą dziewczynę z Warszawy, w jego wieku albo nieco starszą. Przyszło im wtedy blisko dwie godziny leżeć przy sobie w zaroślach na drugim brzegu