w których uniewinniono osoby poprzednio aresztowane. Trudno do wymiaru sprawiedliwości przykładać ekonomiczną miarę, jednak i one ma tu swą niekorzystną wymowę. Na wspomnianym już posiedzeniu komisji sejmowej minister sprawiedliwości informował posłów: &lt;q&gt;"Problemem jest zatrudnienie osób tymczasowo aresztowanych (aktualnie 217 tysięcy), które nie mają obowiązku pracy. Jest to pokaźna grupa ludzi w całości utrzymywanych przez państwo".&lt;/&gt;<br><br> Rezygnacji z nadmiaru środków izolacyjnych towarzyszyć musi oczywiście rozwój zastępczych form kontroli nad podsądnymi. Na szczególną uwagę zasługuje tu poręczenie kolektywów pracowniczych, stosowane już z powodzeniem w procesie wykonywania kary. W 1979 r. zakładowe organizacje społeczne i związkowe czuwały, by 4 tys. osób warunkowo zwolnionych z więzień