zjawił się jakiś Francuz i prosił, aby mu było wolno obejrzeć wnętrze naszego dworu.<br>- Pod jakim pozorem? - zapytał Adaś, pilnie słuchający. - Coś o tym mówił, że pisze książkę i chciałby poznać stare domy.<br>- Francuz pisze książkę o starych domach? - zapytał Adaś. - Czy ojciec pani pozwolił?<br>- Oczywiście. Mnie wtedy nie było w domu, bo prawie przez cały rok mieszkam w Wilnie u krewnych. Ja chodzę w Wilnie do gimnazjum. Mamusia opowiadała mi jednak, że ten obcy zwiedził nasz dwór w bardzo dziwny sposób. Nie oglądał ani obrazów, ani makat, ani ścian... Niczego nie oglądał, tylko pilnie badał wszystkie drzwi.<br>- Drzwi? - zdumiał się Adaś