Rzeźbiarzem pogranicza czasu był także Leon Kudła. Prace jego cechuje zwartość bryły, ciężkiej, obłej. W latach pięćdziesiątych uważano go za najwybitniejszego rzeźbiarza chłopskiego. Ale w tym czasie pojawili się też inni, ciekawi artyści, którzy poszerzali krąg dawnych tematów religijnych: Józef Piłat, należący do starego i nowego świata, rzeźbiący w miękkim wapieniu i w drewnie, Władysław Chajec, chłopski mędrzec i wrażliwy obserwator świata, Zygmunt Skrętowicz, niegdyś za Bugiem kamieniarz, stawiający nagrobki, po wojnie przesiedlony do województwa szczecińskiego, demoniczny Szczepan Mucha, którego rzeźby urągały sąsiadom, Adam Zegadło, Helena Szczypawka, Karol Wójciak-Herodek, Józef Lurka, Roman Śledź, Antoni Toborowicz, Edward Kołacz. <br>&lt;page nr=70&gt;<br> Gdyby nie moda