Jan Paweł II w Encyklice, zwraca w tym momencie szczególną uwagę, nie na sprawy materialne (roztrwonienie wielkiego majątku), ale na utratę godności przez syna, poprzez świadomość zmarnowanego synostwa: "już nie jestem godzien nazywać się twoim synem" (Łk 15,21). Syn gotów jest przyjąć upokorzenie i wstyd, zdaje sobie sprawę, że wedle sprawiedliwości może być najwyżej najemnikiem u swego ojca, gdyż nie tylko stracił jego majątek, ale także go obraził swoim postępowaniem. <br>Tymczasem ojciec "wzruszył się głęboko, wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go" (Łk 15, 20). Tu dochodzimy do istoty miłosierdzia. Ojciec bowiem wykazał "wierność swojemu ojcostwu