Teraz jestem panem siebie. Wiem, co robię, i zrobię to sam, bez niczyjej pomocy.<br> tupiąc nogą w podłogę<br>Cicho! Mówię ci...<br> Wchodzą Lokaje, niosąc długą na dwa i pół metra skrzynię, której ściany są przezroczyste, ze skrzyżowanych na ukos deseczek zielonych i żółtych; na rogach skrzyni żółte koła z korbami wewnątrz, coś w rodzaju zydla; u korb<br> wiszą grube sznury; skrzynia ma wygląd stary<br>Postawić na środku!<br> Lokaje stawiają skrzynię i stają po czterech rogach wyprostowani<br>&lt;page nr=125&gt;<br>A teraz słuchajcie: będziecie mnie męczyć tą maszyną. Choćbym nie wiem jak krzyczał i prosił was o litość, będziecie mnie rozciągać, aż póki nie przestanę