równie łatwo, jak bywało się Konem. Bycie Konem stanowiło z pewnością gorszą ewentualność, chociażby ze względu na rok trzydziesty dziewiąty, kiedy to portier Gustaw awansuje w hierarchii fabrycznej na dyrektora, Frojlusia zaś przestanie piec kruche ciasteczka i wyjedzie do Niemiec. Fabryki Müllerów pozostaną fabrykami Müllerów, a fabryki przegonionych na cztery wiatry Konów też obejmą ci i owi Müllerowie. Tylko pałace zostawi się wyższym sferom: w babcinym domu zamieszka szwagier gubernatora Franka, aby na seledynowym francuskim dywanie w słonecznym salonie urządzać bale. Dla Franków, Wuttków i Müllerów. <br>Póki co, żyję po tej słonecznej stronie świata, gdzie mam pozycję uprzywilejowaną. Olga toleruje mnie