Typ tekstu: Książka
Autor: Basztura Czesław
Tytuł: Komputerowe systemy diagnostyki akustycznej
Rok: 1996
Autor: Basztura Czesław
Tytuł: Komputerowe systemy diagnostyki akustycznej
Rok: 1996
fali.
Podczas artykulacji fonemów dźwięcznych (o wzbudzeniu krtaniowym) sygnał może być traktowany jako odpowiedź impulsowa liniowego i biernego układu transmisyjnego. Z analizy sygnału mowy wynika, że częstotliwościowo-czasowa struktura sygnału mowy zależy zarówno od źródła krtaniowego, jak i od kanału głosowego. W odniesieniu do źródła krtaniowego, wiadomo, że częstotliwość drgań wiązadeł głosowych jest funkcją masy m, sprężystości (sztywności) s oraz współczynnika napięcia wiązadeł głosowych . Drgania strun głosowych można zatem wyrazić gdzie - częstotliwość drgań własnych wiązadeł głosowych, .
Zależność (10.2) jest wyprowadzona na podstawie dwumasowego modelu źródła krtaniowego i pozwala na symulowanie ilościowych zmian niektórych stanów patologicznych krtani. Przykładami takich zmian są
Podczas artykulacji fonemów dźwięcznych (o wzbudzeniu krtaniowym) sygnał może być traktowany jako odpowiedź impulsowa liniowego i biernego układu transmisyjnego. Z analizy sygnału mowy wynika, że częstotliwościowo-czasowa struktura sygnału mowy zależy zarówno od źródła krtaniowego, jak i od kanału głosowego. W odniesieniu do źródła krtaniowego, wiadomo, że częstotliwość drgań wiązadeł głosowych jest funkcją masy m, sprężystości (sztywności) s oraz współczynnika napięcia wiązadeł głosowych . Drgania strun głosowych można zatem wyrazić gdzie - częstotliwość drgań własnych wiązadeł głosowych, .
Zależność (10.2) jest wyprowadzona na podstawie dwumasowego modelu źródła krtaniowego i pozwala na symulowanie ilościowych zmian niektórych stanów patologicznych krtani. Przykładami takich zmian są
fali.<br>Podczas artykulacji fonemów dźwięcznych (o wzbudzeniu krtaniowym) sygnał <gap> może być traktowany jako odpowiedź impulsowa liniowego i biernego układu transmisyjnego. Z analizy sygnału mowy wynika, że częstotliwościowo-czasowa struktura sygnału mowy zależy zarówno od źródła krtaniowego, jak i od kanału głosowego. W odniesieniu do źródła krtaniowego, wiadomo, że częstotliwość drgań wiązadeł głosowych <gap> jest funkcją masy m, sprężystości (sztywności) s oraz współczynnika napięcia wiązadeł głosowych <gap>. Drgania strun głosowych można zatem wyrazić <gap> gdzie <gap> - częstotliwość drgań własnych wiązadeł głosowych, <gap>.<br>Zależność (10.2) jest wyprowadzona na podstawie dwumasowego modelu źródła krtaniowego i pozwala na symulowanie ilościowych zmian niektórych stanów patologicznych krtani. Przykładami takich zmian są
