psia kariera wśród gwiazd zaczęła się od jednego tylko Psa.<br>Starożytni widzieli gwiazdozbiór, który nazywali po prostu Psem (gr. kuwn) tam, gdzie dziś świeci Wielki Pies z Syriuszem na pysku. Pośród greckich mitów kilka bez trudu mogłoby dostarczyć kandydata(tkę) do gwiezdnej roli. Tę obfitość mitologicznych tropów zgrabnie zestawił mową wiązaną Morsztyn w Denominacji (czyli "Nazwaniu"):<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Próbując wyzwolić się od natłoku możliwości, stwierdźmy od razu, że odrzucamy kandydaturę Io, nieszczęsnej kochanki Zeusa zamienionej w jałówkę, a po śmierci przeniesionej pod inną (nikt nie wie jaką) postacią między gwiazdy. Tak samo uczynimy ze wspaniałym psem myśliwskim Kefalosa, śmiertelnika, w którym nieszczęśliwie zakochała