występuje w nich wyższe stężenie białek wiążących wapń. Być może rzecz polega na tym, że komórki nowotworowe wymykają się spod kontroli organizmu.<br> Wszystko, o czym tutaj opowiadamy, to najnowsze odkrycia nauki. Ale ludzkość od zarania przeczuwała, jak ogromną role pełni wapń w budowaniu i funkcjonowaniu organizmu. Człowiek pierwotny podpatrując zwierzęta, wiedziony wrodzonym instynktem, szedł za ich przykładem i dodawał do swojego pożywienia trochę kości. W starożytnym Egipcie kapłani zaliczali do środków leczniczych pochodzenia mineralnego związki żelaza, siarkę i wapń. Wiele wieków później Paracelsus stwierdził, że dużo chorób wynika z nieprawidłowego żywienia. Nie potrafił jednak skojarzyć powszechnej wówczas krzywicy z niedoborem wapnia