wszelkiego wynagrodzenia. Młoda Polska przystąpiła do Konfederacji w nadziei, że nią pokieruje.<br>Organizacja nie rozwinęła się, a jej przywódcy zostali wydaleni z Francji. Po 1838 r. działalność Młodej Polski zamarła całkowicie, chociaż niektórzy jej członkowie, jak Stolzman i Dybowski, przebywający w Londynie, współdziałali i nadal z Mazzinim.<br>W następnych latach wielokrotnie jeszcze podejmowano próby jednoczenia emigracji na płaszczyźnie tradycji szlachecko-rewolucyjnych. Coraz wyraźniej próby te nosiły charakter "półśrodkowy" (centrowy), odcinając się zarówno od arystokratów, jak i demokratów. Szukały one z reguły patronatu Lelewela, który jednak przebywał na uboczu, w Brukseli, faktycznymi zaś kierownikami byli zmieniający się często działacze, głównie secesjoniści z