się nie przyjaźnimy - opowiada 27-letnia Monika, właścicielka niewielkiej agencji reklamowej. Nie chce podać swojego nazwiska. <br>- Jestem bardzo dumna z tego, co osiągnęłam. Ale wstydzę się pobudek, które mną kierowały - przyznaje. <br>Monika jest zaledwie jedną z niezliczonej ilości osób, dla których zazdrość o cudze sukcesy jest kołem napędowym motywującym do własnego rozwoju. Posługując się cudzą poprzeczką jako wyznacznikiem ideału kariery, przez przypadek odkrywają w sobie nieuświadomione walory, a nawet uśpione talenty. Bo u podłoża każdej, nawet tzw. zdrowej rywalizacji leży właśnie zazdrość. <br>- Bardzo dobrze, że nie jest ona uczuciem tylko i wyłącznie niszczącym - zauważa Violetta Nowacka. <br>Dobrze też, kiedy zamiast użalania