wędrówki, a jednocześnie, rzecz dziwna, strach przed zbytnim oddaleniem się od granicy.<br>Mój żołnierz pokiwał głową na znak zgody. Powiedziałem to samo po francusku i Francuz się zgodził. Kilkadziesiąt metrów pod nami, w stronę Szwajcarii, czernił się jakiś niewyraźny kształt.<br>- Skocz no, bracie - powiedziałem - zobacz, co to takiego.<br>Zaczynałem zyskiwać wobec tych dwu przewagę i rolę przewodniczą. Żołnierz skoczył i wyprężył się służbiście.<br>- Już lecę, panie. Wrócił migiem.<br>- Jakiś szałas opuszczony.<br>- Szałas? To świetnie. W sam raz nam się nada na noc.<br>Podnieśliśmy się i ruszyliśmy do szałasu. Był dość obszerny. Nadawał się akurat, aby pomieścić trzy osoby. Tymczasem rozsiedliśmy się obok