powstania. Dopiero w końcu 19 wieku nastąpił na Litwie rozłam między zwolennikami kontynuowania unii, a zwolennikami oddzielnej, własnej państwowości. Po zakończeniu I Wojny Światowej i odzyskaniu niepodległości, ten wewnętrzny spór bardzo się nasilił, a jego przeciwpolskie ostrze zaostrzyło dzięki wysiłkom Niemieckiego Sztabu Generalnego, który dokładał starań, aby po wycofaniu się wojsk niemieckich, władza dostała się w ręce ludzi, z którymi zawarto uprzednio odpowiednie porozumienia. Nie ma tu mowy o agentach, bez wątpienia chodzi o ludzi o autentycznych własnych poglądach i autentycznie samodzielnym zapleczu, ale wyszukiwanych i dobieranych selektywnie, takich, którzy byli skłonni do rokowań i zawarcia odpowiednich porozumień, odpowiadającym Niemcom. Zresztą