obrazami moich przyjaciół. Bo one są niepokojące, czasami wręcz przykre. Tak, sztuka spełnia różne funkcje i myślę, że ta sztuka "nie dla ludzi" - też jest dla ludzi. Tylko - okazjonalnie. Ona jest po to, żeby ją obejrzeć raz na parę lat - myśleć o tym zjawisku długo i nieprzyjemnie - ale przeżyć poruszenie, wstrząs. Obraz Goyi z wizerunkiem Saturna pożerającego własne dzieci też nie nadaje się do oglądania na co dzień. Podobnie jest z obrazami Bacona, który jest największym malarzem współczesnym. Mam dwóch przynajmniej malarzy, ulubionych, którzy są autorami pięknych obrazów. To Claude Lorrain i Antoine Watteau. Równocześnie kocham Soutine'a, Dixa i van Gogha