cała ta rozmowa... to jasne! I ja, głupi, niczego się nie domyśliłem! Do głowy mi nawet nie przyszło podejrzenie. - Odwrócił się nagle. - Ale dlaczegóż nie powiedzieliście mi tego przedtem?<br>&lt;page nr=121&gt; Szczuka zamyślił się:<br>- Czy ja wiem? Tak się jakoś złożyło. W pierwszej chwili, kiedy usłyszałem jego nazwisko, był to dla mnie wstrząs.<br>- Przypuszczam.<br>- A potem! Potem, przyznam się wam, ani przez chwilę o tej całej sprawie już nie myślałem.<br>- Mieliście z nim osobiście do czynienia?<br>- Wystarczy. Pół roku. - Mroczny cień zasępił przez moment jego twarz. Ale zaraz się z tego otrząsnął. - Różnie, widzicie, towarzyszu Podgorski, z ludźmi bywa.<br>Podgórski powolnym i roztargnionym