mnie zaczepi, zgodzę się zostać jego kochanką, byleby ujrzeć zielone brzegi Persji. Nieprawdopodobnie to brzmi. Zielone brzegi Persji".<br>- Zmartwienia? - zagadnął przechylając się w jej stronę od sąsiedniego stolika.<br>- Ciekaw pan moich zmartwień?<br>- Bardzo. Można się przysiąść?<br>- Pan wybaczy. Spodziewam się kogoś znajomego.<br>- Zanim ten ktoś się zjawi, dotrzymam pani towarzystwa - wtarabanił się na krzesełko. - Nie mam żadnych atutów. Nie mogę nic pani załatwić. W niczym pomóc. Tylko wolę podziwiać pani urodę z bliska. Naturę mam bezczelną i zerkanie ukradkiem to dla mnie męka. A jest na co popatrzyć. &lt;foreign&gt;Priamo prielest'&lt;/&gt;, jak mówią Rosjanie. Niech pani się nie obraża. Cokolwiek pani powie, sprawi