rozrywkowej (m. in. interesujące nagrania "La Vie en Rose" i "Body and Soul"), posiada wiele ciekawych zdjęć i dekoracji (Nowy Jork z początkiem lat 1930-tych, wnętrze słynnego hotelu Waldorf Astoria itd.), ale przede wszystkim - posiada potwornie melodramatyczny scenariusz.<br>Życie prywatne Duchina rzeczywiście obfitowało w tragiczne momenty, niemniej - na ekranie wyeksponowano je w sposób tak wyciskający łzy z oczu, że przy końcu filmu - Duchin gra, a widownia ustawicznie płacze...<br>Główna role odtwarza - nieżyjący już również - Tyrone Power. Tyrone markuje też sam grę na fortepianie; jego ręce widzimy zawsze na klawiaturze, nagrań fortepianowych dokonała natomiast Carmen Cavallaro. Piękną żonę Duchina gra piękna