roztopowych z najniższych części lodowca, drenowanych strugami powierzchniowymi, oraz wód z wolnych od śniegu obszarów lodowca, które przedostają się przez krótkie połączenia do głównych kanałów podlodowcowych. Czynnik ten uwidacznia się w drugiej części sezonu ablacji, gdy system kanałów podlodowcowych jest już w pełni udrożniony.<br> Dobowy cykl wzrostu i zmniejszania przepływów wykształca się stopniowo w sezonie ablacji. Dobrze to oddaje średnia dobowa zmienność w rzece lodowcowej Matter Vispa (Alpy) (rys. 6.10, za G.R. Ellistonem, 1973). Wraz z postępem ablacji stopniowo wykształca się drenaż, tak powierzchniowy, jak i wgłębny, który musi dostosować się do coraz to większych ilości wód roztopowych (por