Wnioskowanie na tej podstawie, że kraje środkowoeuropejskie są skazane na co najmniej równie długi okres oczekiwania, jest moim zdaniem nieuzasadnione. Nie wolno pomijać całkowicie zmienionych realiów. Zarówno Hiszpania jak i Portugalia były skłonne odwlekać moment przystąpienia, żeby uniknąć gwałtownych zakłóceń w gospodarce w wyniku dostosowania infrastruktury prawnej i finansowej do wymogów EWG. Ponadto, oba kraje usiłowały wynegocjować lepsze warunki przyjęcia. Krótko mówiąc, miały czas. Tymczasem w Europie Środkowo-Wschodniej polityczna determinacja do wzięcia na siebie zobowiązań członkowskich jest znacznie większa. Podobnie ma się sprawa z gotowością do poniesienia kosztów związanych z procesem dostosowawczym. W przeciwieństwie do wielu krajów członkowskich Unii, w