czoła i do łzawienia oczu przeszukiwali sfałdowany widnokrąg.<br>Spartakus zamknął się w swoim namiocie i nie przyjmował nikogo. Wartownicy oznajmiali szeptem pragnącym z nim rozmowy, że wódz pisze coś i oblicza. Nie widuje się nawet ze swoją żoną i synkiem. Minęła jeszcze jedna noc pełna oczekiwania i jeszcze jeden dzień wypatrywania na morzu. Niepokój przerodził się w pewność - korsarze zdradzili. Ale co się stało z posłami, którzy zawieźli dary? Czyżby ich zamordowano?<br>Gdy statek powstańczy zrównał się z korsarskim, posłowie wyszli na pokład. Korsarze przywitali ich przyjaznymi okrzykami i wymachiwaniem rąk. Kapitan piratów przez długą, brązową tubę zapowiedział, że wkrótce spotkają