Typ tekstu: Książka
Autor: Barańczak Stanisław
Tytuł: Poezja i duch uogólnienia
Rok wydania: 1996
Lata powstania: 1970-1996
pierwsza z generalnych opozycji. Przez całe trzydziestolecie toczy się w poezji nowy spór o uniwersalia: spór między racjami ogólnej idei a racjami konkretnych faktów, między abstrakcyjną klasą przedmiotów a przedmiotem samym, między realizmem pojęciowym a nominalizmem. Wiara w realne istnienie pojęć ogólnych - przynajmniej w potrzebę ich istnienia na terenie poezji - wypiera lub bywa wypierana przez nieufność do ogólników, stawianie na językowy konkret. Semantyk zauważyłby, że w ciągu trzydziestolecia język bezustannie zmienia "szczeble abstrakcji", i to przeskakując z najwyższych na najniższe (lub na odwrót), bez zatrzymywania się na szczeblach pośrednich. A przy tym nie jest to problem czysto językowy. Koncepcja słowa okazuje
pierwsza z generalnych opozycji. Przez całe trzydziestolecie toczy się w poezji nowy spór o uniwersalia: spór między racjami ogólnej idei a racjami konkretnych faktów, między abstrakcyjną klasą przedmiotów a przedmiotem samym, między realizmem pojęciowym a nominalizmem. Wiara w realne istnienie pojęć ogólnych - przynajmniej w potrzebę ich istnienia na terenie poezji - wypiera lub bywa wypierana przez nieufność do ogólników, stawianie na językowy konkret. Semantyk zauważyłby, że w ciągu trzydziestolecia język bezustannie zmienia "szczeble abstrakcji", i to przeskakując z najwyższych na najniższe (lub na odwrót), bez zatrzymywania się na szczeblach pośrednich. A przy tym nie jest to problem czysto językowy. Koncepcja słowa okazuje
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego