W Kabulu, Bucharze, Samarkandzie, Chiwie czy Kokandzie, choć stanowili mniejszość, dzięki wykształceniu i zaradności zajmowali większość posad na dworach chanów i emirów, w administracji, handlu i przemyśle. Dominacja Tadżyków w miastach była tak wielka, że przyjęła się tam nawet używana przez nich odmiana języka perskiego. Znajomość perskiego była oznaką wykształcenia, wyrafinowania, przynależności do elity. Językami uzbeckim czy pasztuńskim mówiło się na wsi.<br>Do Pasztunów, okrutnych i nieokrzesanych wojowników z południa kraju, tadżyccy mieszczanie odnosili się ze wzgardą. Z takim samym wyniosłym pobłażaniem pozwalali ambitnym Pasztunom wybierać spośród siebie afgańskich królów, prezydentów i premierów. Tym łatwiej, że Pasztunowie, gdy tylko osiedli w