wielce prawdopodobne, że celowniki stanowiły wyposażenie armat, które zakupiono w Szwecji w ramach umowy licencyjnej na ich produkcję w Polsce. (Według R. Łosia w ramach tej umowy zakupiono 300 szt. armat przeciwpancernych i 60 szt. armat przeciwlotniczych)35.<br>Za tą tezą przemawia również fakt, iż zamawiający w artykule drugim kontraktu wyrażał zgodę, aby wykonane przez PZO celowniki były zgodne z warunkami technicznymi zatwierdzonymi przez Departament Uzbrojenia.<br>W trzy dni po podpisaniu kontraktu na dostawę celowników, 24.01.1936 r. zastępca szefa Departamentu Uzbrojenia, ppłk inż. Apolinary Żebrowski, wystosował do przedstawiciela firmy Bofors, Mieczysława Śliwczyńskiego, pismo, w którym stwierdził: &lt;q&gt;&#132;Departament Uzbrojenia