politycznym manifestem. Nieliczne dzielne kobiety (za panowania talibów jedynie najdzielniejsze odważały się wychodzić samotnie na ulice miast i żebrać), które ośmielały się nie zgadzać z obowiązującymi porządkami, wykorzystywały swój ubiór jako przejaw buntu.<br>Za rządów komunistów zasłaniały twarze zwolenniczki monarchii. Wywodziły się z możnych rodów i od wieków nosiły czadory, wysławiane przez poetów jako symbole tęsknoty i tajemniczości, choćby po to, żeby odróżnić się od prostych wieśniaczek, odsłaniających twarze podczas pracy na poletkach kukurydzy lub ryżowiskach. Zasłaniały twarze czadorami także wtedy, gdy chciały okazać sprzeciw wobec przymusowej obyczajowej swobody, którą uważały za obcą.<br>Te same wykształcone i światowe kobiety z Heratu