rzeczy istniały naprawdę. Nie lubię jednak wizji dziejów sprowadzonej do spiskowo-policyjnej wersji historii. Nie lubię książki Witolda Jedlickiego "Chamy i Żydy", której te wszystkie dziś obiegowe poglądy są bliskie, a może nawet się z niej wywodzą.<br> Gdy nikt nie słyszy, przyznaję, że po przeczytaniu Torańskiej miałem odruch nie tyle wzniesienia karzącej ręki nad zbrodniarzami świadomie i w zamierzony sposób dopuszczającymi do czynu, lecz odruch jęku: nieszczęśni ludzie tyle się wycierpieli, po tylu więzieniach w imię idei siedzieli, nieraz byli na krawędzi zniszczenia przez zawiłą historię ruchu komunistycznego - i osiągnęli rezultat taki, że dziś nikt ich nie docenia. Byli mniejszością walczącą