ma ani krzty życia, ani jednej hemoglobiny. Jego zjawienie się jest prawie tak samo opóźnione jak i zjawienie się Tartuffa, lecz nie wywiera żadnego wrażenia. Pogodin robi z niego dobrą wróżkę i króla Maciusia z bajki, każe mu się zajmować kłopotami sercowy mi wiernego rewolucjonisty, polowaniem na kaczki z flirtem z wiejskimi bachorami, nawracaniem opornego inżyniera i elektryfikacją Rosji, a także między nocną pogwarką z tramwajarzami i dyskusją z pisarzem zachodnim - owymi dzwonami i kurantami z tytułu sztuki. Wśród tych urozmaiconych zajęć oczywiście nie zaprzestaje ani na chwilę apostolskiej propagandy marksizmu-leninizmu Reszta postaci jest z takiej samej niszczonej celulozy, z