lasu. Bezładnie rzucili się w pogoń. Obok siebie biegły w zgodzie niedawne wierzchowce i jeźdźcy, żołnierze Polandy i Dolnych Młynów. Kękuś oraz Syrojeżka okazali się najszybsi, pierwsi dopadli lasu.<br>- Czekajcie - syczał Łapa. - On nasz.<br>- Taki wasz, jak i nasz.<br>- Mój żołnierz pierwszy go zobaczył.<br>- A my go złapiemy.<br>- Korsaki, wy z lewa, ale szybciej! Lońka, pilnuj z prawej strony <br>- rozkazywał zdyszany Łapa. Rozbiegli się po mrocznym już i ucichłym na noc lesie. Gdzieniegdzie na mchu mżyły wielkie kałuże czerwonego światła. Ogromne paprocie zimnymi piórami chwytały za bose nogi, gdzieś ktoś wołał pomiędzy starodrzewem, jakiś ptak przeleciał górą, wlokąc za sobą ciężki łomot