im do rozpoznania obiekty z wysokości 17-18 000 metrów, w zasadzie na dobę przed wykonywaniem zmasowanego nalotu. Dane te wykorzystywane były do zapoznania się z ogólną charakterystyką celów i opracowania decyzji o realizacji nalotu. Uszczegółowienie danych odbywało się na 2-3 godz. przed uderzeniem, poprzez fotograficzne rozpoznanie bezpośrednie, realizowane z reguły z małej wysokości. Kontrolę rezultatów wykonanego uderzenia przeprowadzano również poprzez fotografowanie tych celów z małej i średniej wysokości.<br>Odpowiadając zatem na postawione na wstępie pytanie: czego oczekują wojska lądowe od rozpoznania powietrznego, należy stwierdzić, że konieczne jest zapewnienie dowództwom i sztabom w miarę szczegółowych danych o przeciwniku, niezbędnych do podjęcia