w więziennej celi, e ona sprzedała szybko naszą posiadłość i wyjechała z moją siostrą do dalekich krewnych w Argentynie.<br><br>&lt;page nr=23&gt;<br><br> Część uzyskanych ze sprzedaży pieniędzy złożyła przed wyjazdem u proboszcza w Collemanno, który z tym posagiem umieścił mnie w kolegium jezuitów w Neapolu, aby dalej od mojej rodzinnej wsi. Zmarł niebawem, zacny Don Vincenzo. Moja matka i moja siostra wykreśliły mnie ze swego życia, nigdy się do mnie nie odezwały, jakby chciały zabić przeszłość, na zawsze odpędzić cień wiążącego nas Zła. Zostałem na świecie sam, sierota i utykający na lewą nogę kaleka. Za stary jestem i za słaby, za bardzo mąci mi