wniosku 15 lipca 2002 nie było. W dodatku znane były powszechnie istotne zastrzeżenia Waldemara Dąbrowskiego do treści autopoprawki. Jeśli zatem decyzję o rozszerzeniu porządku dziennego obrad rządu rozpatrywać w kategoriach relacji z Agorą - nosiłaby ona charakter całkowicie nieustępliwy i była pokazem siły wobec Agory. Należy więc podejrzewać, że wnioskodawca chciał zademonstrować, że nie istnieje żaden kompromis, a wykonywanie zobowiązań złożonych wobec szerokiej grupy nadawców prywatnych przez premiera Leszka Millera 26 czerwca 2002 jest co najmniej wątpliwe i zależeć będzie od innych okoliczności. Taka decyzja mogła bez wątpienia wpłynąć na "zmiękczenie" partnera do korupcyjnej oferty i wzmacniała siłę argumentacji Lwa Rywina, sprowadzającej