ramię tamtego. Chłopak już go ma koło siebie.<br>- Słuchajcie. Słuchajcie, przecież... - Żaboklickiemu trzęsą się ręce.<br>- Nic nie będzie - uśmiecha się Kolumb i odsuwa go ręką. Jego wygląd ( "Wyglądam tak jak inni zgrani tutaj" - uświadamia sobie chłopak) uspokaja szasera.<br>- Przecież rozumiecie, że ja tu na rozkaz. Prowadzę listę tych, co wbrew zakazowi... Znani ludzie... O, choćby ten - gest w kierunku mężczyzny opuszczonego przed chwilą - to literat Linkiewicz... Co wieczór tutaj... Dziś pijany. Listy takich będziemy publikować... Ciężki posterunek.<br>Słowa z trudem dochodzą do Kolumba.<br>Przecież nie wierzył, że naprawdę wygra... Że te ćwierć miliona wygra od &lt;page nr=158&gt; losu... "Tu zresztą pewnie wszyscy tacy