od Prudhona...) zostały wzięte pod uwagę w referacie Kendego i ułożone w możliwe figury przyszłych układów. Na tym kończy się rola ekonomisty, który nie może dotknąć rzeczywistości stanowiącej materiał jego analizy (co dotyczy w równym stopniu ekonomistów zamieszkałych w krajach bloku wschodniego jak i przebywających na emigracji). Kende wyrażając publicznie żal, że nie może, tak jak członkowie opozycji polskiej, mówić dziś w kategoriach działania, dał pełny wyraz tej postawie. I może, bez doprowadzenia tej myśli do końca, wyraził ją jednak Brus stwierdzeniem, że negatywne doświadczenia prób nawet częściowych reform ekonomicznych po 1956 roku dowiodły konieczności równoległych reform politycznych, liberalizacji itp.<br>Totalitaryzm