rozproszenie jądrowe na nukleonach i oddziaływania elektromagnetyczne z protonami. Stosując wiązki prędkich nukleonów (15 GeV), otrzymano dane dotyczące rozkładu masy. Wyniki pomiarów wskazują, że zachodzi proporcjonalność między objętością jąder a liczbą tworzących je nukleonów:<br> <br> Promień jądra można wyrazić przybliżonym wzorem empirycznym:<br> Jest to średni promień dla większości jąder poza najmniejszymi, zależny od liczby masowej i wielkości ((...)) , zwanej niekiedy promieniem pojedynczego nukleonu. W istocie jest to wielkość efektywna dla danej metody pomiaru, równa 121015 gdy określamy promień kuli wypełnionej jednorodną materią jądrową, lub 141015 gdy uwzględniamy efekty powierzchniowe jądra (rozmycie powierzchni). Mamy więc: ((...)) Użyliśmy tu jednostki odległości jądrowych, tzw. fermi, równej 1015