ci, których sporo łączy z narodowymi socjalistami [5] jak i wreszcie ci, którzy pod pewnymi względami zbliżają się do radykalnej lewicy. Wszystkie te "mezalianse" i zbliżenia mają albo charakter ideowy, albo też czysto taktyczno-polityczny. Ale mimo, iż poszczególne obszary zachodzą na siebie (dziwne byłoby zresztą, gdyby w tamtej epoce zamętu było inaczej), to Konserwatywna Rewolucja pozostaje zjawiskiem odrębnym, które mimo wszystkie różnice dzielące autorów i nurty, posiada pewną wewnętrzną jedność, jeśli nie na płaszczyźnie poglądów, to jak to określił Armin Mohler, autor "Rewolucji Konserwatywnej w Niemczech 1918-1932" - na płaszczyźnie "fizjognomicznej" [6]. Idzie tu nie o logikę pojęć, ale o