przeprowadzenia tego przedsięwzięcia, są różnorodne: począwszy od działań na rzecz obniżenia stopy procentowej, przez zwiększenie opodatkowania wysokich dochodów przy jednoczesnym zwiększeniu świadczeń społecznych na rzecz grup najniżej uposażonych, a skończywszy na inwestycjach finansowanych z długu publicznego. Keynes, zdając sobie sprawę z tego, że propozycja ingerencji państwa może być interpretowana jako zamach na indywidualizm, wyraża przekonanie, że proponowane przez niego środki wynikają z teoretycznego imperatywu, więc ich zastosowanie jest konieczne.<br>Zawarte w pracach J.M. Keynesa tezy wywarły i nadal wywierają ogromny wpływ na teorię ekonomii. Keynesizm nie jest jednak nurtem jednorodnym. Możemy w nim wyróżnić neokeynesizm i postkeynesizm. Neokeynesizm jest kontynuacją