Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
działania. „J'aime Wilanów parce-qu'il est beau" – pisał w jednym z listów do syna.
Wokół niego i Wilanowa zaczęło się gromadzić rozproszone środowisko twórców i polityków, epigonów stronnictwa patriotycznego. W roku 1800 przyjęło ono wygodną i politycznie bezpieczną formułę towarzystwa naukowego: Towarzystwo Przyjaciół Nauk. W istocie było to zamierzenie wykraczające poza program zwykłych towarzystw uczonych. We wstępnych przemówieniach prezes Jan Albertrandi wskazywał na szczególną rolę kultury polskiej, która – wobec utraty państwa – ma stanowić ojczyznę Polaków. Bez państwa narody żyją – jak Grecja; bez kultury giną, znikają. Miejsce narodu w świecie wyznacza jego kultura.
Trudno byłoby więc powiedzieć
Wokół niego i Wilanowa zaczęło się gromadzić rozproszone środowisko twórców i polityków, epigonów stronnictwa patriotycznego. W roku 1800 przyjęło ono wygodną i politycznie bezpieczną formułę towarzystwa naukowego: Towarzystwo Przyjaciół Nauk. W istocie było to zamierzenie wykraczające poza program zwykłych towarzystw uczonych. We wstępnych przemówieniach prezes Jan Albertrandi wskazywał na szczególną rolę kultury polskiej, która – wobec utraty państwa – ma stanowić ojczyznę Polaków. Bez państwa narody żyją – jak Grecja; bez kultury giną, znikają. Miejsce narodu w świecie wyznacza jego kultura.
Trudno byłoby więc powiedzieć
działania. „J'aime Wilanów parce-qu'il est beau" – pisał w jednym z listów do syna.<br> Wokół niego i Wilanowa zaczęło się gromadzić rozproszone środowisko twórców i polityków, epigonów stronnictwa patriotycznego. W roku 1800 przyjęło ono wygodną i politycznie bezpieczną formułę towarzystwa naukowego: Towarzystwo Przyjaciół Nauk. W istocie było to zamierzenie wykraczające poza program zwykłych towarzystw uczonych. We wstępnych przemówieniach prezes Jan Albertrandi wskazywał na szczególną rolę kultury polskiej, która – wobec utraty państwa – ma stanowić ojczyznę Polaków. Bez państwa narody żyją – jak Grecja; bez kultury giną, znikają. Miejsce narodu w świecie wyznacza jego kultura.<br> Trudno byłoby więc powiedzieć
