zdumiony i opuścił rękę, którą podniósł już do dzwonka.<br>- Niech pan wsiądzie z nami - wskazał Woźniakowi przedni fotel.<br>- Nie poznałem pana - powiedział Woźniak wsiadając do samochodu. - Wie pan, mundur zmienia.<br>- Nie szkodzi, może pan być pewien; że to ja. Mam jedno szybkie pytanie: skąd pan wziął ten samochód?<br>- Tego mercedesa... zaraz, w Zakopanem... nie, muszę wyjaśnić od początku. Przed rajdem Paweł zwrócił się do mnie z prośbą, żebym jego wozem zabrał coś do Krakowa. Pojechałem tym mercedesem, załatwiłem te jego sprawy i zostawiłem wóz na parkingu przed "Cracovią". Tak się z nim umówiłem. Moim samochodem jechał mój pilot. W Krakowie spotkaliśmy